I capsule I – Katleen Vinck
09.05.19 – 22.06.19
I capsule I
Katleen Vinck
For her new solo exhibition, Katleen Vinck has conducted research into extreme capsule architecture, monolithic concrete architecture and their relationship with the natural monolith. The sculptures unite origin and future. They form a combination of the most primitive form of architecture and science fiction.
From a bird’s-eye perspective, the viewer can experience her sculptures as a derivative of capsule architecture. Where it is usually approached from within, Vinck carries the viewer’s point of view from above. As a result, the negative space and the potential environment become her point of interest. Smooth and reflective surfaces are placed next to robust and solid materials such as concrete and ceramics. They also serve as a base or background and fulfill their role in doubling the elements, with a touch of Space-Age.
For the first time, she uses ceramics in her work as well as concrete. Clay fascinates her because it forms the basis of stones, that in his turn was converted by man into architecture. The primitive, earthy material sharply contrasts with the often futuristic design, but makes the link with the origin of these closed capsules
For this series, she entered into extensive discussions with various experts to thoroughly study the link between cosmos, earth and the emergence of capsular architecture. Starting from the exploitation of the earth to an original monolithic architecture, very early SF literature and film and the emergence of current design through the interaction between imagination and reality, about the development of natural asteroids into functional, artificially closed systems …
The balance between danger and fragility is a very intriguing aspect in her work. This duality can also be translated into the contrast between aesthetics and functionality or even the border between nature and architecture.
_____
Voor haar nieuwe solo-tentoonstelling heeft Katleen Vinck een onderzoek gevoerd naar extreme capsule-architectuur, monolitische betonarchitectuur en hun verwantschap met de natuurlijke monoliet. De sculpturen verenigen oorsprong en toekomst. Ze vormen een combinatie van de meest primitieve architectuurvorm en science fiction.
Vanuit een soort vogelperspectief kan de kijker haar sculpturen als een afgeleide van capsule-architectuur ervaren. Waar deze meestal van binnenuit wordt benaderd, draagt Vinck het gezichtspunt van de kijker van boven. Daardoor wordt de negatieve ruimte en de potentiële omgeving haar interessepunt. Gladde en spiegelende oppervlakken worden naast robuuste en solide materialen zoals beton en keramiek geplaatst. Ze dienen ook als sokkel of achtergrond en vervullen hun rol bij het verdubbelen van de elementen, met een vleugje Space-Age.
Voor het eerst maakt ze naast beton, ook gebruik van keramiek in haar werk. Klei fascineert haar omdat het de basis vormt van gesteente dat op zijn beurt door de mens werd omgezet in architectuur. Het primitieve, aardse materiaal staat in schril contrast met de vaak futuristische vormgeving maar legt voor haar de link naar de oorsprong van deze gesloten capsules
Voor deze reeks ging ze uitvoerige gesprekken aan met verschillende experts ter zake om de link tussen cosmos, aarde en het ontstaan van capsulaire architectuur uitvoerig te bestuderen. Vertrekkende vanuit de ontginning van de aarde naar een oorspronkelijke monolithische architectuur , zeer vroege SF literatuur en film en het ontstaan van de huidige vormgeving door de wisselwerking tussen verbeelding en realiteit, over de ontwikkeling van natuurlijke asteroïden tot functioneel, artificieel gesloten systemen…
De balans tussen gevaar en fragiliteit is een zeer intrigerend aspect in haar oeuvre. Deze dualiteit kan overigens ook vertaald worden in het contrast tussen esthetiek en functionaliteit of zelfs de grens tussen natuur en architectuur.
Photos: Ligia Poplawska
